آهنگ : رضا قلی ملکی
ترانه : احمد کسیلا
خواننده :سیمین غانم
تا فراز موج گلها
طره زلفان رها کن
ای به هم پیوسته ابرو
آهوان دشتها را ،
شرم چشمان تو جادو
لحظه ای گیسو بیفشان
طره زلفان رها کن
نقش تو بود آنکه آن شب با نسیم صبحگاهی
گیسوان تاکها را شانه میکرد
این تو بودی آنکه با من لاله ها را بر می افروخت
در میان کوچه های روشنی پیمانه میکرد
ای نهفته شوکت صدها غزل در هر نگاهت
آمد آن دیوانه آن زندانی چشم سیاهت
ای پریشانم گرفته
با پریشانی گیسو
ای به هم پیوسته ابرو
طره زلفان رها کن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر