سوزان
لئونارد کوهن
لئونارد کوهن
Suzanne takes you down to her place near the river
You can hear the boats go by
You can spend the night beside her
And you know that she's half crazy
But that's why you want to be there
سوزان تو را به ماوایش ، به کنار رود می برد.
صدای قایق ها را می شنوی که می گذرند ،
و تو می توانی شب کنار او باشی ،
و می دانی که او نیمه دیوانه است ،
و تو از همین رو اینجایی .
And she feeds you tea and oranges
That come all the way from China
And just when you mean to tell her
That you have no love to give her
Then she gets you on her wavelength
And she lets the river answer
او به تو چای و ترنجی می دهد ،
که این همه راه از چین آمده ،
و درست در آن لحظه که می خواهی بگویی ،
عشقی نداری تا به پایش فرو ریزی ،
او فکرش را با تو دمساز می کند ،
و می گذارد که رود پاسخ دهد .
That you've always been her lover
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that she will trust you
For you've touched her perfect body with your mind.
که تو همیشه به او عاشق بوده ای ،
که تو می خواهی با او سیاحت کنی ،
و می دانی که او به تو ایمان دارد ،
چرا که بدن کاملش را با ذهنت لمس کرده ای ،
And Jesus was a sailor
When he walked upon the water
And he spent a long time watching
From his lonely wooden tower
And when he knew for certain
Only drowning men could see him
He said "All men will be sailors then
Until the sea shall free them
و عیسی ،
به هنگامی که بر آب ها راه می رفت ،
دریانورد بود .
از برج چوبی تنهایش بسیار نظاره کرد ،
و وقتی به یقین دانست ،
فقط غرق شدگان او را می بینند ،
گفت : « همه ی مردمان دریانوردند ،
تا دریا آزادشان کند » .
But he himself was broken
Long before the sky would open
Forsaken, almost human
He sank beneath your wisdom like a stone
And you want to travel with him
And you want to travel blind
And you think maybe you'll trust him
For he's touched your perfect body with his mind.
اما او خودش ،
بسیار قبل از آنکه آسمان بازو بگشاید ،
خرد شده و فراموش شده ،
انگار که هیئت انسانی داشت .
او به زیر تعقل تو همچو سنگی غرق شد .
و تو می خواهی با او سیاحت کنی ،
و می اندیشی که شاید به او ایمان بیاوری ،
چرا که بدن کاملت را با ذهنش لمس کرده .
Now Suzanne takes your hand
And she leads you to the river
She is wearing rags and feathers
From Salvation Army counters
And the sun pours down like honey
On our lady of the harbour
And she shows you where to look
Among the garbage and the flowers
و حالا ،
سوزان دستت را می گیرد ،
و تو را به سوی رود می برد .
سراپا پوشیده از کهنه پاره هایی است ،
که در پیشخوان جماعات خیریه می یابی .
و خورشید چون عسل ،
بر بانوی بندر فرو می ریزد ،
و او به تو می گوید که در میان گل سرخ و زباله ،
به کجا بنگری .
There are heroes in the seaweed
There are children in the morning
They are leaning out for love
And they will lean that way forever
While Suzanne holds the mirror
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that you can trust her
For she's touched your perfect body with her mind.
در جلبک های دریایی ، قهرمانانند .
در سپیده ، صبح کودکانند ،
که به سوی عشق خمیده اند .
همیشه با همین شکل خمیده خواهند ماند .
حالا سوزان آیینه ای به دست می گیرد ،
و تو می خواهی چشم بسته سیاحت کنی .
و می دانی که به او ایمان داری ،
چرا که بدن کاملت را با ذهنش لمس کرده .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر