ترانه بیست و سوم اردیبهشت

این تو بودی کز ازل  خواندی

به من درس وفا را

این تو بودی کاشنا کردی 

به عشق  این مبتلا را

آشفته حالی 

ترانه : معینی کرمانشاهی

آهنگ : علی تجویدی

دلکش

افتخاری

شکیلا

آشفته حالی

این همه آشفته حالی ، این همه نازک خیالی

ای به دوش افکنده گیسو ،از تو دارم ،از تو دارم

این غرور و عشق و مستی ، خنده بر غوغای هستی

ای سیه چشم و سیه مو ، ازتو دارم ، از تو دارم

این تو بودی کز ازل ،خواندی به من درس وفا را

این تو بودی کآشنا کردی به عشق ،این مبتلا را

من که این حاشا نکردم ، از غمت پروا نکردم

دین من ، دنیای من ،از عشق جاویدان تو رونق گرفته

سوز من ، سودای من ،از نور بی پایان تو رونق گرفته

این همه آشفته حالی ،این همه نازک خیالی

ای به دوش افکنده گیسو ، از تو دارم ،از تو دارم

من ،خود ،آتشی که مرا داده رنگ فنا میشناسم

من ،خود ، شیوه نگه چشم مست تو را میشناسم

دیگر ای برگشته مژگان ، از نگاهم رو نگردان

دین من ، دنیای من ،از عشق جاویدان تو رونق گرفته

سوز من ،سودای من ،از نور بی پایان تو رونق گرفته

این همه آشفته حالی ، این همه نازک خیالی

ای به دوش افکنده گیسو ،از تو دارم ، از تو دارم