شعر و آهنگ : علی اکبر خان شیدا
چشم بی سرمه سیاهش بنگری
روی ناشسته چو ماهش بنگری
گفتم که غمخوارم شوی، در روز جدایی
شمع شب تارم شوی ، ترسم که نپایی
نه دلم بردی و نه غمم خوردی
دلم آزردی به خدا
نا دیدن رویت میکشدم
آن سان غل مویت میکشدم
نه دلم بردی و نه غمم خوردی
دلم آزردی به خدا
نا دیدن رویت میکشدم
آن سنبل مویت میکشدم
هر چه کنی بکن ، مکن ترک من ای نگارمن
هر چه زنی بزن ، مزن طعنه به روز گار من
هر چه دهی بده ،مده زلفت به باد ای صنم
هر چه شوی بشو، مشو تشنه به خون زار من
روی ناشسته چو ماهش بنگری
گفتم که غمخوارم شوی، در روز جدایی
شمع شب تارم شوی ، ترسم که نپایی
نه دلم بردی و نه غمم خوردی
دلم آزردی به خدا
نا دیدن رویت میکشدم
آن سان غل مویت میکشدم
نه دلم بردی و نه غمم خوردی
دلم آزردی به خدا
نا دیدن رویت میکشدم
آن سنبل مویت میکشدم
هر چه کنی بکن ، مکن ترک من ای نگارمن
هر چه زنی بزن ، مزن طعنه به روز گار من
هر چه دهی بده ،مده زلفت به باد ای صنم
هر چه شوی بشو، مشو تشنه به خون زار من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر